‍گوجه فرنگی میوه لعنتی

در آمریکای لاتین میوه ای هست به نام میوه لعنتی که همین گوجه فرنگی(گوجه آمریکایی)می باشد همانطور که از نام این محصول پیداست از غرب وارد فرهنگ و سفره ما شده و طبیعتا در دوران قدیم (حدود 200-150 سال پیش) حداقل در کشور ما وجود نداشته است. وقتی بچه های بومیان آمریکای مرکزی به جنگل می رفتند،اتفاقی آن را پیدا کردند و وقتی می خوردند بلافاصله می‌مردند!

در قرن شانزدهم این میوه توسط استعمارگران اسپانیایی به اروپا منتقل شد.

اولین نفری که در ایران گوجه فرنگی را خورد در دم جان سپرد و به همین علت این گیاه به #گیاه_لعنتی مشهور شد.این گیاه که جزو سبزیجات دسته بندی می‌شود در قرن شانزدهم به انگلستان منتقل شد و برای اولین بار توسط یک پزشک انگلیسی به نام جان جرارد کشت داده شد و در واقع جان جرارد اولین کسی بود که به این حقیقت دست یافت که گوجه فرنگی حاوی ماده سمی است، که بعدها مشخص شد که این ماده نوعی سم به نام گلیکوآلکالوئید است و به همین علت او در کتابی که منتشر کرد گوجه فرنگی را یک گیاه سمی اعلام نمود و در نتیجه انتشار این مطلب تا مدتها در انگلستان و آمریکای شمالی خوردن آن به علت ناسالم بودن مرسوم نبود.

در دوره قاجار خانواده معیری برای اولین بار گوجه فرنگی را در مزرعه‌ای حدود فرودگاه مهرآباد فعلی تهران کشت کردند.

این گیاه از طریق اروپائیان به ترکیه و ارمنستان و همچنین از طریق مسافران اروپا که اغلب شاهزاده‌های قاجار بودند وارد ایران شد.

آزمایشات نشان می دهد که سمیت گوجه فرنگی از بین نرفته بلکه کم شده است. در واقع انگلیسی ها روی آن کار کرده اند و به وسیله علم ژنتیک سم آن را ضعیف کرده اند و به جای این که سم آن در جا بکشد،در دراز مدت و به تدریج اثر کند.

گوجه فرنگی یک گیاه زینتی مانند شمعدانی و اقاقیا و…می باشد که جایش در گلخانه است نه معده من و شما!

گوجه فرنگی حاوی ماده‌ای به نام توماتین که نوعی گلیوآلکالوئید سمی است، آلکالوئیدها ترکیبات پیچیده نیتروژن دار هستند که معمولاً اثرات قوی فیزیولوژیک بصورت اثرات بازی، روی بدن انسان و حیوانات دارد و شاید یکی از رازهای اینکه این گیاه غذای معمولی حیوانات را تشکیل نمی‌دهد وجود همین سم آلکالوئید در آن است که بطور طبیعی به سمت آن کشیده نمی‌شوند.

آلکالوئید در گوجه فرنگی از نوع سمی می‌باشد و ساختمان آنها شبیه نیکوتین سیگار می‌باشد.

برگ‌ها، ساقه و میوۀ سبز (کال) گوجه فرنگی دارای میزان بیشتر سم گلیکوآلکالوئید یا توماتین است و مصرف برگ گوجه فرنگی در چای در حداقل یک مورد موجب مرگ فرد شده است!!

مصرف گوجه فرنگی خام می‌تواند منجر به بروز حساسیت شود و حتی ممکن است موجب بروز آنافیلاکسی شدید گردد، بخصوص شاهد این موضوع در بچه‌ها و افراد مستعد به حساسیت می‌باشیم.

همچنین رب گوجه فرنگی با توجه به اینکه تغلیظ شده چندین کیلو گرم گوجه فرنگی می‌باشد، می‌تواند تجمع سم گلیکوآلکالوئید یا توماتین را به چندین برابر افزایش دهد.

رب به ،رب انار ، رب سیب و… جایگزین مناسبی می باشد.

بنابراین سایر محصولات گوجه فرنگی مانند آب گوجه فرنگی و ترشی گوجه فرنگی و همچنین سس گوجه فرنگی نیز به علت دارا بودن گلیکوآلکالوئید توصیه نمی‌شوند.

در کنار کباب‌ها به جای گوجه فرنگی کبابی می‌توانید از پیاز کبابی که سیخ شده و روی زغال کباب شده و یا از ریحان و سماق استفاده نمائید.

شاید علت تبلیغات بسیار سنگین غرب بر روی مصرف گوجه فرنگی و تعریف و تمجیدهای اغراق آمیز از این گیاه با اینکه خود مقالات غربی هم به وجود گلیکوآلکالوئید سمی در این گیاه اذعان دارند به علت مقاصد سود جویانه باشد که می‌تواند موجب پر شدن جیب شرکت‌های غول آسای دارویی جهان شود، که با ایجاد مسمومیت‌های خفیف مزمن در مردم جهان و کاهش قدرت سیستم ایمنی بدن آنان موجی از بیماری‌های خود ایمنی مانند لوپوس، آتریت روماتوئید و ام اس و حتی سرطان را ایجاد نماید چیزی که امروزه در برخی کشورها متاسفانه سونامی بیماری لقب گرفته است.

آیت الله تبریزیان پدر طب اسلامی در خصوص مضرات گوجه می گویند:«به فرزندان خویش گوجه ندهید که موجب ترسو شدن آن ها می شود»

در حال حاضر باید چنین گفت که گوجه فرنگی نه تنها ویتامین «ث» ندارد،بلکه ضد این ویتامین هم هست؛یکی از مهمترین ویتامین های مورد نیاز بدن ما ویتامین «ث» می باشد که گوجه یکی از عوامل از بین برنده ی آن است و وارد کننده های گوجه به ایران،با رب گوجه،ذائقه ما را عوض کرده اند و به وسیله آن،آرام آرام سم را وارد بدن ما می کنند.