وقف یکی از آموزه های مورد تاکید دین مبین اسلام است که البته قبل از اسلام نیز در آیین های مذهبی وجود داشته ولی اسلام به آن حیات تازه بخشید، وقف در اصطلاح فقهی به معنای حبس کردن مال و جاری کردن منفعت و یاثمره آن بدون دریافت عوض است، این آموزه اسلامی موارد بسیاری را شامل می شود و فواید بسیار فراوانی بر آن متّرتب است، از جمله فقر زدایی، افزایش اشتغال، خودسازی اخلاقی، رشد تولید ملی، افزایش درآمد سرانه جامعه و غیره.
البته برخی از مردم تصور می کنند که برای واقف شدن حتما باید دارای ثروتمند و مکنت فراوان بود، هرچند که اخیرا به مدد “وقف مشارکتی” این باور اشتباه در حال برطرف شدن است.
یکی از موارد وقف که به راحتی قابل اجرا می باشد کاشت درختان مثمر در مکان های عمومی است، به عنوان مثال مشاهده کرده اید که مردم بالای قبور اموات خود به تبعیت از فرهنگ غلطی که از زمان پهلوی وارد ایران شده درخت کاج می کارند و یا سایر درختان بی ثمر را غرص می کنند، آنوقت پاکت دست گرفته و برای اموات خود میوه هایی که از بازار خریده اند اهداء می کنند و یا شیرینی و شکلات و شربت پخش می کنند، آن هم در کشوری که ۵ میلیون نفر دیابت دارند!
خب چرا بجای درخت بی ثمر درختان میوه نمی کارند؟ تصور کنید آرامگاه ۷۹ هکتاری مانند بهشت سکینه همه بر سر قبور اموات خود درختان رنگارنگ میوه کشت می کردند در این صورت واقعا آنجا تجسم یک جنًت دنیایی می شد، نه اینکه فقط نام “بهشت” را بر روی یک گورستان گذاشته باشیم!
پیشنهاد می کنم مدیران محترم آرامگاه ۵۰۰ هکتاری بهشت امام علی ع که اخیرا در اشتهارد افتتاح شده تدبیری بیاندیشند که آن آرامگاه در آینده تبدیل به یک بهشت واقعی شود، یک بوستان عمومی با انواع ذخایر ژنتیک گیاهی و میوه های رنگارنگ بهاری، تابستانی و حتی پاییزی!
توصیه به کاشت درختان میوه و وقف آن در سیره پیامبر اعظم و ائمه اطهار
در سال سوم هجرت پیش از جنگ احد یکی از یهویان به نام مخیرق مسلمان شده و در جنگ احد شرکت کرد هنگامی که به سوی احد می رفت وصیت کرد که اگر من مردم یا کشته شدم هفت قطعه از باغهای من را به پیامبر اعظم هدیه دهید، هفت بوستان و مزرعه آماده را به نام “بساتین سبعه” یا “حیطان السبعه” که به آن حضرت هدیه شد و تا سال هفتم کارگران پیامبر بر روی آن باغها باغداری و زراعت می کردند و در سال هفتم نبی اکرم این باغها را وقف فرمود.
بر اساس اعترافات تاریخی، اهل بیت علیهم السلام در باغداری و زراعت صاحب سبک بودند و باغهای آنها آنچنان پربار و زیبا بود که بنی امیه حاضر بودند آن باغها را به هر مبلغی خریداری کنند.
توصیه های نبی اعظم به کشاورزی و کاشت درختان مثمر و پیگیری های امام علی ع آنچنان باعث رونق باغداری شده بود که “آندره واتسون” در کتاب “پیشرفت های کشاورزی در قرون اولیه اسلام” می نویسد: در نیمه اول قرن دوم هجری در بازار بصره ۱۶۰ نوع رقم خرما به فروش می رسید و در قرن چهارم هجری تعداد گونه های خرما در بازار بصره بی شمار بود!
در پایان هفته وقف را به همه خوانندگان و بویژه به پرسنل محترم اداره کل اوقاف و همه واقفین عزیز تبریک عرض می کنم
✍حجت الاسلام علی ارجمند عین الدین/ مسئول حوزه نمایندگی ولی فقیه سازمان جهاد کشاورزی استان البرز
