مصلح غذاها در طب اسلامی

مصلحات غذایی
مصلح به دو معنا میتواند باشد:
قسم اول: به معنای جلوگیری از ضرر و زیان مصرف آن مفرده بدون مصلح است.
.
قسم دوم: به معنای بهتر و مطلوب بودن اجتماع آن مفرده و ایجاد خواص ویژه در ترکیب
.
هنگام مصرف غذاها لازم است که “مصلح”های آنها هم مصرف شود ، در واقع رعایت این نکته باعث هضم و جذب بهتر موادغذایی در بدن میشود و چنانچه، غذایی، دارای عوارض جانبی باشد درصورت مصرف بامصلح ،کمتر دچار آن عوارض خواهیم شد و یا استفاده از مصلح خاص، موجب ایجاد خواص ویژه ای خواهد شد.
.
مصلح های ذیل بر اساس احادیث معصومین علیهم السلام می باشد.

مقسم اول:

(پنیر :گردو، خربزه)
(ماست :زنیان)
(ماهی : عسل یا خرما)

قسم دوم :

(نان :زنیان)
(گوشت گاو :خرما، برگ چغندر)
(عدس :کدو)
(کله گوسفند :سویق)
(بادمجان :روغن زیتون)
(خربزه :شکر سرخ)
(تخم مرغ :پیاز،گوشت)
(خرما :آب ولرم)
(سرکه :روغن زیتون)
(خیار :خرما،نمک)
(خربزه :شکر سرخ، خرما، پنیر)
(برنج :روغن شحم، سماق)
(سیاهدانه :عسل)
(تره :نمک)
(آویشن :نمک)
(گردو :زنیان، پنیر)
(زنجبیل :عسل)
(شوید :عسل)
(شیر:آرد، خرما، عسل، گوشت)