أَبِی ره عَنْ عَلِیِّ بْنِ إِبْرَاهِیمَ عَنْ أَبِیهِ عَنِ النَّوْفَلِیِّ عَنِ السَّکُونِیِّ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ الصَّادِقِ عَنْ آبَائِهِ ع قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص الصَّدَقَهُ تَمْنَعُ مِیتَهَ السَّوْءِ.
امام صادق از آبائشان از رسول خدا صلوات الله علیهم روایت میکنند که ایشان فرمودند: صدقه، مانع از مرگ بد است.
…وَ بِهَذَا الْإِسْنَادِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ عَنْ أَبِیهِ عَنْ صَفْوَانَ بْنِ یَحْیَی عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ غَالِبٍ عَمَّنْ حَدَّثَهُ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ علیه السلام قَالَ: الْبِرُّ وَ الصَّدَقَهُ یَنْفِیَانِ الْفَقْرَ وَ یَزِیدَانِ فِی الْعُمُرِ وَ یَدْفَعَانِ عَنْ صَاحِبِهَا سَبْعِینَ مِیتَهَ سَوْءٍ.
امام باقر علیه السلام فرمودند: نیکوکارى و صدقه فقر را از بین مىبَرد و عمر را زیاد مىکند و هفتاد مرگ بد را از کسى که این دو عمل را انجام دهد، دور میکند.
عنایت خاصِ خداوند متعال به صدقهدهنده:
أَبِی ره قَالَ حَدَّثَنَا سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ أَبِی نَجْرَانَ عَنْ أَبِی جَمِیلَهَ عَنْ جَابِرٍ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ ع قَالَ قَالَ عَلِیُّ بْنُ أَبِی طَالِبٍ ع تَصَدَّقْتُ یَوْماً بِدِینَارٍ قَالَ لِی رَسُولُ اللَّهِ ص أَ مَا عَلِمْتَ یَا عَلِیُّ إِنَّ صَدَقَهَ الْمُؤْمِنِ لَا تَخْرُجُ مِنْ یَدَیْهِ حَتَّی یُفَکَّ عَنْهَا عن لُحِیُّ سَبْعِینَ شَیْطَاناً کُلُّهُمْ یأمروه [یَأْمُرُهُ] بِأَنْ لَا تَفْعَلْ وَ مَا یَقَعُ فِی یَدِ السَّائِلِ حَتَّی یَقَعَ فِی یَدِ الرَّبِّ جَلَّ جَلَالُهُ ثُمَّ تَلَا هَذِهِ الْآیَهَ- أَ لَمْ یَعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ هُوَ یَقْبَلُ التَّوْبَهَ عَنْ عِبادِهِ وَ یَأْخُذُ الصَّدَقاتِ وَ أَنَّ اللَّهَ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِیمُ.
امام باقر علیه السلام نقل مىنمایند که امیرالمؤمنین علیه السلام فرمودند: روزى دینارى صدقه دادم، رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمودند: اى على! نمىدانى که صدقهٔ مؤمن از دستش خارج نمى شود مگر اینکه قبل از آن هفتاد شیطان رها شود که همگى مىگویند این کار را انجام نده؛ و در دست سائل قرار نمى گیرد مگر اینکه قبل از آن در دست (معرض عنایتِ) خداى بزرگ قرار میگیرد؛ آنگاه این آیه را تلاوت نمودند: “آیا نمىدانند که محققا خداوند متعال توبه را از بندگانش پذیرفته و صدقات را مىگیرد و همانا خداوند متعال بسیار توبه پذیر و مهربان است.”
بهترین نوعِ صدقه کدام است
أَبِی ره عَنْ سَعْدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِی نَصْرٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سَمَاعَهَ عَنِ ابْنِ مِهْرَانَ عَنْ أَبِیهِ عَنْ أَبِی بَصِیرٍ عَنْ أَحَدِهِمَا قَالَ: قُلْتُ لَهُ أَیُّ الصَّدَقَهِ أَفْضَلُ قَالَ جُهْدُ الْمُقِلِّ أَ مَا سَمِعْتَ قَوْلَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ- وَ یُؤْثِرُونَ عَلی أَنْفُسِهِمْ وَ لَوْ کانَ بِهِمْ خَصاصَهٌ تَرَی هَاهُنَا فَضْلًا.
راوى گوید از امام باقر علیه السلام یا امام صادق علیه السلام پرسیدم چه صدقهاى برتر است؟ فرمودند: صدقه دادنِ شخصِ محتاج و کم بضاعت؛ آیا این آیه را نخواندهاى: (و دیگران را بر خود مقدم مىدارند، گرچه خود بدان محتاج باشند.) آیا فضیلت و برتری این نوع صدقه را در این آیه یافتی؟
با دست خود صدقه بدهید:
أَبِی ره قَالَ حَدَّثَنَا سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ عَنْ أَبِیهِ عَنِ ابْنِ أَبِی عُمَیْرٍ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ سِنَانٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع یَقُولُ الصَّدَقَهُ بِالْیَدِ تَدْفَعُ مِیتَهَ السَّوْءِ وَ تَدْفَعُ سَبْعِینَ نَوْعاً مِنَ الْبَلَاءِ وَ تُفَکُّ عَنْ لُحِیِّ سَبْعِینَ شَیْطَاناً کُلُّهُمْ یَأْمُرُونَ أَنْ لَا تَفْعَلْ.
راوى گوید شنیدم که امام صادق علیه السلام فرمودند: صدقه دادن با دستِ خود، مرگ بد و هفتاد نوع بلا را دور مىکند؛ و از دهان هفتاد شیطان خارج مىشود که همهٔ آنها مىگویند: این کار را انجام مده!
به نزدیکان و خویشاوندانی که با تو دشمن هستند، صدقه بده:
أَبِی ره عَنْ عَلِیِّ بْنِ إِبْرَاهِیمَ عَنْ أَبِیهِ عَنِ النَّوْفَلِیِّ عَنِ السَّکُونِیِّ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع عَنْ آبَائِهِ ع قَالَ: سُئِلَ رَسُولُ اللَّهِ ص أَیُّ الصَّدَقَهِ أَفْضَلُ فَقَالَ عَلَی ذِی الرَّحِمِ الْکَاشِحِ.
امام صادق علیه السلام از رسول خدا صلی الله علیه و آله روایت کردند که ایشان فرمودند: بهترین صدقه، تصدق بر خویشاوندانِی است که با انسان دشمن هستند.