امام #موسیبنجعفر(ع) فرزندش “علی” (علیه السلام) را “رضا” لقب داده بود و گاهی می فرمود:

“پسرم رضا را بگویید پیش من بیاید… به فرزندم رضا گفتم… فرزندم رضا گفت؛ امّا وقتی حضرت را مورد خطاب قرار میداد، می فرمود: یا أباالحسن.
عیون اخبارالرضا،صدوق،رضا مشهدی،جزء۱،صص۱۳_۱۴ح۲

از این روایت استفاده میشود که امام کاظم(ع) عنایت خاصی به لقب “رضا” برای فرزندشان داشتند و به نحوی به دیگران گوشزد میکردند حضرت را “رضا” صدا بزنند.

در وجه نام گذاری حضرت به “رضا” احادیثی وارد شده است، از جمله: احمد بن أبی نصر بزنطی به #امام_جواد(ع) عرض کرد:

گروهی از مخالفان شما گمان می کنند که مأمون پدر بزرگوار شما را “رضا” لقب داده، آن هم بدین جهت که امام(ع) را برای پذیرش #ولایتعهدی راضی کرده است. امام جواد فرمود:

“به خدا سوگند! اینان دروغ می گویند، بلکه خدا پدرم را “رضا” نامیده، چون که پسندیده خدا در آسمان بود و رسول خدا و أئمه هدی در زمین از او خوشنود بودند”
بزنطی به امام گفت:

آیا همه پدران گذشته تو پسندیده خدا و رسول و ائمه نبودند؟
فرمود: چرا
بزنطی پرسید: پس چرا تنها آن حضرت “رضا” نامیده شد؟
فرمود:

“زیرا همان گونه که دوستان و موافقان وی از حضرت راضی بودند، دشمنان و مخالفان نیز از او راضی بودند. چنین ویژگی برای هیچ کدام از پدران حضرت وجود نداشت، و بدین سبب است که میان آنان، حضرت “رضا” نامیده شده است”.
علل الشرایع،صدوق،موسسه الاعلمی،بیروت،جزء۱ص۲۷۷باب۱۷۲

برخی از بزرگان در این باره نوشته اند:
خداوند در لوح محفوظ آن حضرت را “رضا” نامیده و با این نام گذاری اعلام فرموده است که:

۱- دوستان و دشمنان از حضرت راضی هستند.

۲- فرشتگان از شمایل و اخلاق و اعمال امام رضایت دارند.

۳- خدا از او راضی بوده و او را هم راضی کرده است.

📚القاب الرسول وعترته(مجموعه نفیسه،ص۲۶۹)،کتابخانه حضرت ایت الله مرعشی نجفی(قدّس الله نفسهُ الزکیه)ص۶۷