در سوره عصر منظور پروردگار از قسم خوردن به عصر چه عصرى می‌باشد؟

در سوره عصر منظور پروردگار از قسم خوردن به عصر چه عصرى میباشد؟

خداى تعالى در این سوره می‏فرماید:

«وَالعَصْرِ»، قسم به عصر. یک عصرى داریم و یک صبحى. زمانهایى که فشار زیاد است آن را خداى تعالى عصر گفته است. در کره‏ى زمین از وقتى که بشر روى زمین زندگى میکند یعنى از زمان حضرت آدم دو واقعه مهم و دو عصر پر اهمیت بوده و خواهد بود:

 یکى عصر ظهور رسول اکرم  صلی ‏الله ‏علیه ‏و‏آله و یکى هم عصر غیبت امام زمان  علیه ‏السلام و یا اول ظهور حجه ‏بن‏ الحسن  علیه‏السلام است  و خود کلمه ‏ى عصر به معناى فشار است. 

به بعد ازظهر عصر میگوئید بخاطر این است که انسان صبح تا غروب زحمت کشیده و خسته شده لذا به آن عصر میگویند. ولى اگر این خسته شدن و فشار نبود، حیات نبود، آینده نبود، صبح تا غروب شخص رفته کار کرده زحمت کشیده پول به دست آورده درست است که خسته شده اما جیبش پر پول شده، زن و بچه‏ اش راحت شده ‏اند.

در عصر ظهور پیامبر اکرم  صلی ‏الله‏ علیه‏ و‏آله مردم مسلمان در فشار عجیبى بودند. در شعب ابی طالب این ها را تبعید کرده بودند و آب و نان به آنها نمی‏دادند. خود پیغمبر اکرم  صلی ‏الله ‏علیه‏ و‏آله را مجبور کردند که حضرت از مکه به مدینه هجرت کنند. اگر آن فشارها نبود الان ما مسلمان و شیعه نبودیم، بت‏ پرست بودیم.


 و یکى هم عصر غیبت حضرت ولى عصر  علیه‏ السلام است که ما در فشاریم، فشار عجیبى است منتهى عادت کرده ‏ایم و ضاقت الارض را درک نکرده‏ ایم والاّ الان زمانى است که در هر کجاى عالم بروید دین نگه داشتن مثل آتش در کف دست نگه داشتن است (روایت دارد زمانى است که هر کجاى عالم بروید دین نگه داشتن مثل آتش در کف دست نگه داشتن است). 

صبح متدین و با ایمان از خانه خارج می‏شود و شب دینش را از دست داده. در این زمان انسان در فشار معنویت است که خودش را نمی‏تواند به راحتى اصلاح کند و به طرف کمالات برود و موفق نمی ‏شود،
مشکلاتى پیش می ‏آید چون مردم این زمان نمی ‏پسندند که انسان همیشه راست بگوید، درست باشد، حسادت نداشته باشد، خلاصه اقتدا کند به پیامبر اکرم صلی ‏الله ‏علیه‏ و‏آله و ائمه اطهار علیهم ‏السلام وامام زمان علیه ‏السلام.

یکى از این دو عصر مهم که ظهور پیامبر اکرم صلی ‏الله ‏علیه ‏و‏آله می‏باشد گذشته وان شاءاللّه سعادت ما را تأمین کرده و با یک جمله (که اگر به آن عمل شود)تمام سعادت دنیا و آخرت ما و همه حقایق در وجود ما پیاده می ‏شود و آن جمله این است:«لَقَدْ کانَ لَکُمْ فِی رَسُولِ اللّهِ أُسْوَهٌ حَسَنَهٌ».

عصرى که باقى مانده عصر اول ظهور حجه ‏بن‏ الحسن علیه ‏السلام است که شماها باید خودتان را مثل اصحاب سیدالشهداء علیه‏السلام مثل حبیب ‏بن ‏مظاهر، هانی ‏بن‏ عروه، مسلم‏ بن‏ عقیل، حضرت علی ‏اکبر و حضرت قاسم‏ بن ‏الحسن آماده کنید. 

اوتادى که در روى زمین زنده هستند زمان ظهور می ‏آیند. خداى تعالى اصحاب کهف را رجعت می‏دهد.

اگر خداى تعالى اراده کند که ظهور بشود از میان ماها خدا عده‏اى را جمع کند «فَسَوْفَ یَأْتِی اللّهُ بِقَوْمٍ یُحِبُّـهُمْ وَیُحِبُّونَهُ» خدا عده‏اى را می آورد که هم آنها خدا را دوست داشته باشند و هم خدا آنها را دوست داشته باشد

و ان شاءاللّه نگذارید که نوبت را به دیگران بدهند خودمان همت کنیم، سستى به خودمان راه ندهیم الان اگر اعلام ظهور شود لبیک بگویید.

«فَلا تَخافُوهُمْ وَخافُونِ إِنْ کُنْتُمْ مُـؤْمِنِـینَ» «وَلا تَهِنُوا وَلا تَحْزَنُوا وَأَنْتُمُ الأَعْلَوْنَ إِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنِـینَ»

محزون نشوید که زندگى و زن و بچه و بانکم را چه کار کنم. «کَلَمْحِ البَصَرِ» ممکن است چشمت را روى هم بگذارى و باز کنى ببینى ظهور شده است.

کتاب انوار صاحب الزمان علیه السلام،سوال187