اهمیّت سجده شکر

اهمیت سجدهٔ شکر در منظر روایات

در اهمیت سجدهٔ شکر روایات فراوانی وارد شده است که برکاتی را به همراه دارد، لذا نباید از این مهم غافل شد. روایات ذیل را شیخ صدوق رحمه‌الله در کتاب شریف “من لا یحضره الفقیه” نقل کرده است.

۱_از سلیمان بن حفص مروزى روایت کرده‌اند که گفت: امام رضا علیه السّلام نامه‌اى بمن نوشت و در آن فرمود: در سجدۀ شکر صدبار “شکراً شکراً” یا «عفواً عفواً» بگو.

۳_ امام کاظم علیه السلام بعد از نماز به سجده می‌رفتند و تا وقتی که روز بالا نمی‌آمد سر از سجده برنمی‌داشتند.

۳_عبد الرّحمن بن حجّاج از امام صادق علیه السّلام روایت کرده که فرمود: هرکس با داشتن وضو سجدۀ شکر بجا آورد، خداوند براى او ده نماز بنویسد و از نامۀ عمل او ده گناه بزرگ محو سازد.

۴_ اسحاق بن عمّار از امام صادق علیه السّلام روایت کرده که فرمود: موسى بن عمران علیه السّلام هرگاه از نماز فارغ می‌شد روى بر نمى‌تافت تا اینکه گونۀ راست را بر زمین مى‌نهاد و بعد گونۀ چپ را.

۵_ امام باقر علیه السّلام فرمود: خداوند تبارک و تعالى به موسى علیه السّلام وحى فرستاد: آیا می‌دانى چرا از میان مردم تو را به سخن گفتن با خود برگزیدم‌؟ موسى علیه السّلام عرض کرد: پروردگارا، نه نمى‌دانم. خداوندمتعال فرمود: من بندگانم را زیر و رو کردم (آزمایش نمودم) و در میان آن متواضع‌تر و فروتن‌تر از تو نسبت بخودنیافتم. زیرا وقتی تو از نماز فارغ می‌شوى روى خود را برای من بر خاک مى‌نهى.

۶_ امام صادق علیه السّلام فرمود: هرگاه بنده به سجده رود و آنقدر “یا ربّ‌ یا ربّ‌” بگوید تا نفسش قطع شود، خداوند تبارک و تعالى به او گوید: لبّیک، بلى بگو حاجتت چیست تا بدهم.

۷_و در روایت ابى الحسین اسدى – رضى اللّٰه عنه – چنین آمده است که امام صادق علیه السّلام فرمود: حق این است که نمازگزار پس از نماز بسجده رود تا سپاس خداوند متعال را بر انعامى که به او عطا فرموده و به انجام وظیفه‌اش موفّق ساخته بجا آورد، و کمتر ذکرى که در آن باید گفته شود سه بار گفتن «شکراً لِلّٰه» است.

توجه شود که مخالفین شیعه، از بابِ مخالفت با شیعیان سجدهٔ شکر را ترک و بشدت انکارش می‌کنند، با اینکه می‌دانند روایات فراوانی برایش وارد شده است. لذا در حالت تقیه سجدهٔ شکر لازم نیست.

_من لا یحضره الفقیه، ١/٣٣١
_الحدائق‌الناضره، ٨/٣۴۶‌