آسیب ترس

سید عبد الله شُبَّر در کتاب «مصابیح الانوار فی حل مشکلات الاخبار» در باب ضرر وهم و ترس از امراض نوشته است:

اهل حدیث گویند: همانا «وهم» و «ترس» مضرّ اند و چه بسا مایه‌ی #مرگ شخص شوند. پس اگر اهل شهری به جهت ورود طاعون‌زدگان بر خود، #توهم کنند و فال بد بزنند، از آنان دچار آسیب شوند زیرا که #وهم و ترس #کُشنده است.

روایت شده که به امیرالمؤمنین -علیه السلام- عرض شد: همانا احدی از ضربه‌ی شمشیر شما نجات نیافته!
فرمود: #ترس و #شمشیر [با هم] مرگش را فراهم می‌کنند.

و شیخ ما مفید گوید: همانا کار شجاعت علی -علیه السلام- و ترس دشمنان از ایشان تا به آنجا بود که خداوند عزّ وجلّ فرشتگان [یاری کننده‌ی پیامبر (ص)] را به شکل و #صورتِ وی قرار می‌داد تا برای قلوب دشمنان #ترساننده‌تر باشد.
و از امام باقر -علیه السلام- در حدیث جنگ بدر روایت شده است که ایشان فرمود: از مجروحینِ مشرکین سوال می‌شد که چه کسی تو را مجروح ساخته؟ جواب می‌داد: علی بن ابیطالب. و آنگاه که این را می‌گفت می‌مُرد!!!

و گروهی از حکماء گفته‌اند: چنانچه ماری شخصی را بگزد، آن شخص خودش مار را نبیند و به او بگویند نیش زنبور است و او باور کند، چه بسا که نمیرد و چنانچه بر عکسش اتفاق افتد چه بسا بمیرد.

و گویند وجهش این است که اگر باور کند نیشِ زنبور، مار گزیدگی است، #قلب #هراسان و منقبض می‌شود و بدن سست می‌گردد و منافذ به سوی قلب باز می‌شود تا اینکه سم سریعاً به قلب می‌رسد و اگر سم زنبور به قلب برسد برای مرگ شخص کافی است.

و چنانچه به این باور برسد که مار گزیدگی، نیش زنبور است قلب #قوی می‌شود و به قوت قلب، بدن قوی می‌گردد. پس استخوان‌ها و گوشت محکم و منافذ مسدود می‌شود و سم به قلب نمی‌رسد.

مصابیح الانوار فی حل مشکلات الاخبار، ج۱، ص۶۱۲

اثر منفیِ ترس و توهم بر سیستم ایمنی بدن در نزد پزشکان امروزی نیز ثابت و معتبر است.
بارها مشاهده و شنیده شده که افراد در برابر اندک آسیب‌هایی به جهت ترس و قالب تهی کردن از پای در آمده و بالعکس، بسیاری در برابر شدید‌ترین آسیب‌ها به خاطر قوت روحی و عدم واهمه دوام آورده‌اند.

قابل توجه کسانی که در این ایام با تمام قوا و به هر طریقی در قلوب مردم القای ترس و هراس افکنی کردند.
بی‌مهابا هر آمار و نقلِ دروغ و ثابت نشده‌ای را منتشر ساختند و یک زکام معمولی را این همه بزرگ جلوه دادند.

وای به حال آنان که شریک‌اند در خونِ کسانی که از روی رعب و وحشت جان به این زکام تسلیم می‌کنند.